در هر زمان و در همه جا گریه می‌کند            بـیـن نـمـاز و نـافـلـه‌ها گـریه می‌کـند

تـشـنه که می‌شود وسـط روز بیـشـتر            دارد بـه یـاد واعـطـشا گـریه می‌کـند

در کـنج خـانه یاد خـرابه به یاد تشت            می‌سـوزد و بـدون صـدا گریه می‌کند

دارد زمین و عـرش خـدا ناله می‌زند            وقـتی به یـاد خـون خـدا گریه می‌کند

او غصه دار غربت خود نیست لحظه‌ای            آقـا به یـاد کـرب و بـلا گـریه می‌کـند

طـفـلی گـریـست نـاله آقـا بلـند شد…            راوی شنید گفت: چرا گریه می‌کند؟!